In de ochtend ga ik een stukje rennen langs het lege kanaal, langs de autoweg. Nu maar eens de kant op waar ik nog niet was, de stad uit. Niet bijzonder mooi, maar de weg is beter dan laatst in de haven van Brussel.
Om 10 uur begint de conferentie met voornamelijk sprekers die wel een mediatraining kunnen gebruiken. Volgekalkte powerpoints, sprekers waarvan je voornamelijk de rug ziet, onverstaanbaar gebrabbel. Maar ik leer dat er deeltjes bestaan die charmionen heten en die bestaan uit charm- en anticharmquarks of een combinatie ervan met andere quarks. En van de enige goede ochtendspreker leer ik dat kernen een substructuur kunnen hebben van alfadeeltjes of grotere combinaties van protonen en neutronen en dat een extra neutron als een elektron in een atoom over een kern verdeeld kan zijn.
En gisteren hoorde ik al van een jonge Duitse onderzoeker dat supernova's onstabiele atomen zwaarder dan uranium kunnen vormen, waar onderzoekers op aarde heel veel moeite voor moeten doen om dat voor elkaar te krijgen. Helaas gaat het praatje hierover in zulke diepe details dat ik het niet kan volgen en ik verlaat de zaal om eens te gaan vragen hoe het middagprogramma voor journalisten eruit ziet, want ik las iets over de geofysische faculteit, maar hoe komen we daar. Bovendien heb ik nog geen collega-journalist ontmoet.
Aan de registratiebalie hoor ik dat het tripje niet doorgaat, wegens gebrek aan belangstelling. Maar even later hoor ik dat het toch wel doorgaat, om 3 uur vertrekt er een bus.
Eerst ga ik lunchen met Gea die bij Dirk hoort. Dirk gaat hier morgen een lezing geven. Oorspronkelijk Groningers die nu in de U.K. wonen. Er is een enorme rij voor het buffet, dat zeer onhandig staat opgesteld. En als je uiteindelijk opstaat om iets te eten te halen, wordt je bestek alvast afgeruimd.
Na de lunch kom ik toevallig organisator Alex tegen, die vertelt dat de bus om half 3 vertrekt. Handig om te weten! En er zijn nog iets van 10 andere journalisten (er waren 35 plaatsen).
We gaan naar het instituut GeoEcoMar, dat een groot onderzoeksinstituut voot de Donaudelta wil gaan bouwen met Europees geld. Vanaf woensdag gaan we varen in de Donaudelta, een groot, vrijwel ongerept natuurreservaat. Ik ben heel benieuwd, zeker nadat ik het natuurreservaat naast de deur heb gezien.
Dan bezoeken we ook de polytechnische universiteit, waar we wat röntgenapparatuur en een elektronenmicroscoop en een atoomkrachtmicroscoop mogen bewonderen. Wel bijzonder is de apparatuur voor nanofabricage van koolstofnanobuisjes en koolstofnano-uien. Een bijzonder enthousiaste professor, die de technieken leerde in Duitsland en nu terug is gekeerd naar Roemenië, wat steeds meer mensen doen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen als ik de best wel mooie en niet al te sloeberige stad Boekarest zie, al zijn de salarissen hier natuurlijk laag, maar het leven is ook goedkoop.
Hierna mogen we nog naar een laboratorium voor informatica waar we een computer zien staan en waar niemand vragen heeft, omdat iedereen honger heeft. Maar eerst moeten we nog even een laboratorium zien voor robotica, waar we een slimme opstelling van vier robots zien die onderdelen kunnen verplaatsen. Wauw!
Terug in het hotel blijkt dat er geen diner geregeld is. Ik ontmoet Gea en Dirk weer in het restaurant en dan gaan we samen wat eten en we maken het nog even gezellig. Helaas zit er vandaag geen mierikswortel in mijn saus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten