Ik ben uitgenodigd als wetenschapsjournalist voor een reis van een week door Roemenië, te beginnen met een ochtend kernfysica-conferentie in Boekarest. Op zaterdag 15 september vertrek ik om te vliegen vanaf Eindhoven Airport, met Wizzair, supergoedkoop natuurlijk. Op weg naar Eindhoven zie ik op station Utrecht Centraal mooie tomatenplanten op spoor 14. Op spoor 11 waar de trein richting Nijmegen stopt staat ook een hele rij, zelfs met groene tomaten eraan.
Op Eindhoven airport ben ik redelijk vroeg, dus heb ik tijd voor een kleine inventarisatie ven het parkeerterrein. Al vanuit de bus zag ik plekken met postelein dacht ik. Jawel, het hele parkeerterrein staat er mee vol. Ook groene naaldaar, bleekgele droogbloem en klein liefdegras en natuurlijk straatliefdegras. Ik zie ineens ook een heel bijzondere kleine ganzenvoet, chenopodium pumillo, de liggende ganzenvoet. Die heb ik misschien nog maar 1 keer eerder gezien.
De vlucht naar Boekarest verloopt prettig, alleen niet voor een flauwvallende passagier. Gelukkig gaat hij niet dood of zo en hoeven we geen noodlanding te maken.
In Boekarest wordt ik opgewacht door Alexandru. Wetenschapsjournalist en voormalig minister van jeugd na de val van Ceaucescu. We rijden door de buitenwijken van Boekarest, die er zeer rijk uitzien. Ik ben wel blij als Alex zijn bril opzet, want heel erg strak rijdt hij niet, overigens net als andere weggebruikers. Het lijkt wel of niemand de scheidingsstrepen tussen de rijstroken goed ziet.
Op een gegeven moment rijden we tegen het verkeer in een eenrichtingsweg op en Alex heeft het niet in de gaten, ik moet toch een beetje aandringen voordat hij een goede weg opdraait. Loopt gelukkig goed af.
Boekarest lijkt helemaal niet op Sofia in Bulgarije, waar je drie naar Nederlandse begrippen normale straten hebt, en verder armoedige troep. Deze stad ziet er zeer rijk uit, met fraaie grote oude gebouwen. Morgen met daglicht nog maar eens beter kijken.We komen ook langs het voormalige paleis van Ceaucescu, waar hij met helicopter is weggevlucht. Op het plein voor het paleis zijn in de dagen voor de revolutie duizend mensen gestorven, vertelt Alex. Hij was er al die tijd bij.
Na een beetje zoeken vinden we het Rin Grand Hotel, waar vanaf maandag een conferentie over kernfysica plaatsvindt. Alex regelt mijn kamer en dan vertrekt hij weer. Ik zoek mijn plekje achthoog in het megahotel en vind een grote kamer met bad. Het is hier een uur later en al half tien en ik besluit nog een hapje te eten en verder vandaag niet veel meer te doen. Ik eet lekker lamsvlees met een pikant mierikswortelsausje en wittekoolsalade met dille met goede roemeense rode ('zwarte') wijn. Bijna net zoveel vlees als in Montenegro, dus de polenta laat ik lekker liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten